Dyktator – komedia w reżyserii Charlie Chaplina. Swoją premierę miał 15 października 1940. Wyśmiewał on Hitlera i jego politykę.
Pierwszy dźwiękowy film Chaplina. Miał wiele nawiązań do ówczesnych wydarzeń.
Obsada[]
- Charlie Chaplin – Adenoid Hynkel oraz fryzjer
- Jack Oakie – Benzino Napaloni
- Reginald Gardiner – Schultz
- Henry Daniell – Gębacz
- Billy Gilbert – Herring
- Grace Hayle – Madame Napaloni
- Carter DeHaven – ambasador Bakterii
- Paulette Goddard – Hannah
- Maurice Moscovitch – pan Jaeckel
- Emma Dunn – pani Jaeckel
- Bernard Gorcey – Pan Mann
- Paul Weigel – Agar
- Eddie Gibbon – Bojówkarz
- Chester Conklin – Golony mężczyzna
- Leo White – Fryzjer
- George Lynn – Dowódca oddziałów szturmowych
Fabuła[]
W Tomanii trwa wojna, młody fryzjer wraz z towarzyszem rozbija się i trafia do szpitala. W międzyczasie wojna się już kończy, a do władzy dochodzi Adenoid Hynkel, który rozpoczyna prześladowania żydów. Młody fryzjer opuszcza szpital, nieświadomy zmian w otaczającym go świecie. Powraca w rodzinne strony i strzyże ludzi jak przed wojną. Niestety popada on w konflikt z oddziałami szturmowymi i zostaje aresztowany.
Hynkel pragnie podbić cały świat, najpierw jednak planuje napad na Austerię. W wyniku zbiegu okoliczności zostaje on pomylony z fryzjerem, a sam jest aresztowany. Fryzjer wygłasza mowę pokojową, nawołując do zaprzestania przemocy.